Pada manusia, gen IGF2 terletak di kromosom 11p 15.5, kawasan yang mengandungi banyak gen tertera. Pada tikus, kawasan homolog ini terdapat pada kromosom 7 distal. Dalam kedua-dua organisma, IGF2 dicetak, dengan ekspresi yang terhasil daripada alel yang diwarisi secara bapa. Walau bagaimanapun, di sesetengah kawasan otak manusia, berlaku kehilangan peneraan, mengakibatkan kedua-dua IGF2 dan H19 ditranskripsi daripada kedua-dua alel ibu bapa.[5]

Protein CTCF terlibat dalam menindas ekspresi gen dengan mengikat kepada rantau kawalan pencetakan H19 (ICR) bersama-sama dengan kawasan bermetilan pembezaan 1 (DMR1) dan kawasan penetapam matriks 3 (MAR3). Ketiga-tiga jujukan DNA ini mengikat terhadap CTCF dengan cara yang mengehadkan akses penguat hiliran ke rantau IGF2. Gaya mekanisme CTCF mengikat ke kawasan ini pada masa ini tidak diketahui, tetapi teorinya termasuk melalui interaksi DNA-CTCF langsung atau dibantu oleh protein lain. Dalam mamalia (tikus, manusia, babi), hanya alel IGF2 diwarisi bapa adalah aktif; yang diwarisi daripada ibu pula tidak—fenomena yang dipanggil sebagai "peneraan". Mekanismenya: alel ibu mempunyai penebat antara promoter dan penguat IGF2. Begitu juga alel bapa, tetapi dalam kesnya, penebat telah dimetilkan. CTCF tidak lagi boleh mengikat pada penebat, jadi penambah kini bebas untuk menghidupkan promoter IGF2 bapa.[6]

Isoform kanonik praproprotein IGF-2 (180 asid amino) termasuk peptida isyarat (asid amino 1-24) dan propeptida (asid amino 92-180). Pemprosesan proteolisis mengeluarkan isyarat peptida dan propeptida untuk menjana hormon matang (asid amino 25-91).[7]